Albüme şu an her türden eleştiriler yöneltilmekte ama ağır eleştiler sıralamak için bence henüz vakit erken. Şüphesiz ki kimi albümler dinlendikçe kendini açar, bu nedenden dolayı büyük bir ustanın albümüne direk etiket yapıştırmak aklı başında hiçbir müziksevere yakışmaz. Yine de ben genel havadan da bahsedeyim, çoğunluk albüme olumlu yaklaşıyor ama tam bir hit olamadığı yönünde düşünüyorlar. Puanlamalar genelde 7/10 civarında, tabii daha acımasız olanlar da var ama yukarıda belirttiğim gibi, daha ağır eleştiriler için albümle biraz daha başbaşa kalmalıyız. Şarkı listesi şu şekilde;
1. 5 A.M : Enstrümental bir şarkı, güzel bir girişe sahip. Benim hoşuma gitti ama ortalama bir şarkı.
2. Rattle that Lock: Albüme adını veren Rattle that Lock, Paris metro hattının anons jingle' ından esinlenerek yaratılmış. Jingle' ı merak edenler için; SNCF Jingle. Ayrıca albümün ilk klibi Rattle that Lock için animasyon olarak çekildi. Klibi ilk izleyenler Goodbye Blue Sky' ı anımsadılar, muhtemelen kuş yüzündendir :) Klip albümden önce yayınlandığından doğal olarak genel hava da bu şarkı üzerinden yorumlandı. Şarkı hayranları ikiye bölündü; olumsuz görüşler genelde şarkının Gilmour' un veya Pink Floyd' un sound' ından alakasız olduğu üzerinde toplandı. Şahsen ben şarkıyı seven taraftayım, ilk dinlediğim andan bugüne de görüşüm değişmedi hatta daha da sevdim. Olumsuz görüşlerin de inanılmaz boyutta abartıldığını düşünüyorum. En nihayetinde bizler 5 yıl önceki kişi değiliz, 5 yıl sonra da bugünkü biz olmayacağız, David Gilmour da öyle. Özetle; güzel bir şarkı olmuş.
3. Faces of Stone: Bence oldukça hoş bir şarkı, kendine özgü çok farklı bir rengi var.
4. A Boat Lies Waiting: Rick Wright' ın anısına güzel bir şarkı.
5. Dancing Right In Front Of Me: Kötü bir şarkı değil ama beni pek sarmadı. Belki dinledikçe kendini açacaktır ama ilk izlenimim bu yönde.
6. In Any Tongue: Bence albümün hit şarkısı, ilk dinlediğim andan bu yana dilime dolandı ve kurtulamıyorum. Kurtulmak da istemiyorum. Comfortably Numb tadını alabileceğiniz, albümde yer alan şarkılar arasında Pink Floyd sound' una en yakın şarkı bu olsa gerek. Özetle; kusursuz. Dinleyin, dinletin.
7. Beauty: Albümün enstrümantal şarkılarından biri daha. Ortalama bir şarkı olmuş, kötü demeye dil varmıyor ama öldürücü değil.
8. The Girl in the Yellow Dress: İtiraf etmeliyim ki bu şarkıya pek ısınamadım. Bu şarkıya da zaman tanıyacağım.
9. Today: Hayranlar arasında tartışma yaratan bir diğer şarkı. Çok farklı bi yorum tercih etmiş bu şarkıda, bana biraz garip geldi. Gilmour' un "Oh Yeah" lerine pek alışkın olmadığımızdan şarkıya biraz yabancı kaldım. Açıkçası şarkıya pek ısınamadım.
10. And Then... : Albümün kapanış şarkısı. Albümdeki enstrümantal şarkılar arasında en fazla bunu sevdim.
Benim gözümde değeri 7/10 olan bir albüm yaratmış David Gilmour. Yazımı, albümü farklı düşüncelerden etkilenerek dinlemenizi istemediğimden daha da uzatmayacağım. Albümün tadını çıkarın, tekrar görüşmek üzere.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder